Pseudobiceros hancockanus - walka obojnaków o męstwo

• Królestwo: Zwierzęta
• Typ: Płazińce
• Gromada: Wirki
• Rząd: Wirki wielojelitowe
• Rodzina: Pseudocerotidae
• Gatunek: Pseudobiceros hancockanus

Występowanie

Pseudobiceros hancockanus zamieszkuje ciepłe morza Indo-Pacyfiku u wybrzeży Kenii, północnej Australii, Malezji, Sri Lanki, Malediwów, Singapuru, Japonii, Fidżi, Filipin, Wysp Marshalla i Indonezji. Płazińca często można spotkać na rafach kolorowych i w ich pobliżu.

Ogólny opis

Pseudobiceros hancockanus posiada ciało listkowato spłaszczone, osiągające do 15 cm długości(jeden z największych przedstawicieli rodziny Pseudocerotidae). Wierzch ciała koloru intensywnie czarnego z dwukolorowymi krańcami. Część szersza, wewnętrzna koloru od pomarańczowego po różowawy, natomiast część przy krańcu ciała jest cienka, koloru białego. Część brzuszna fioletowoszara. Posiada parę krótkich czułek, które łatwo przeoczyć ze względu na podobny kolor do ciała. Na części głowowej znajdują się setki malutkich oczu.

Dymorfizm płciowy

Pseudobiceros hancockanus jest hermafrodytom(obojnakiem). Wszystkie osobniki posiadają męskie, jak i żeńskie narządy rozrodcze.

Populacja i zagrożenia

Nie jest gatunkiem klasyfikowanym w stopniach zagrożenia. Nie podjęto badań w celu oszacowania populacji tego gatunku. Pseudobiceros hancockanus występuje dosyć licznie na swoim naturalnym zasięgu.

Pożywienie

Pseudobiceros hancockanus  jest gatunkiem drapieżnym, odżywiającym się pierwotniakami, widłonogami, mszywiołami, żachwami, robakami morskimi i mięczakami. Wirek sprawnie poluje zwłaszcza na gigantyczne małże, wciskając się do środka muszli i zjadając zwierzę od środka.

Zachowanie

Pseudobiceros hancockanus zamieszkuje strefę bentoniczną, zwykle powolnie poruszając się po dnie. Jednak płaziniec potrafi także sprawnie pływać, przy pomocy falistych ruchów brzegów ciała, pokonując nieraz długie dystanse. W celu unikania drapieżników często kryję się w szczelinach, jednak jego kontrastowe ubarwienie często wystarcza, aby odstraszyć innych morskich łowców. Jest aktywny za dnia.

Rozród

Pseudobiceros hancockanus jest hermafrodytom. Kiedy dwa osobniki tego gatunku napotkają się, zwykle wiąże się to z kopulacją. Oboje partnerów okrywają się swoimi ciałami i dochodzi do tzw. penis fencing, kiedy każdy z wirków próbuje zapłodnić drugiego, używając do tego zaostrzonego, dwugłowego narządu, który ma za zadanie przebić skórę i prowadzić nasienie. Zaloty mają dość gwałtowny przebieg, przypominając walkę. Płaziniec który jako pierwszy został zapłodniony, wchodzi w rolę samicy. Znosi on później jaja, wyszukując odpowiedniego miejsca np. pod kamieniem. Po kilku tygodniach wykluwają się młodociane osobniki. Występuje u nich rozwój prosty, czyli forma młodociana różni się od dorosłej jedynie wymiarami ciała i niezdolnością do rozrodu.

Naturalni wrogowie

Młode osobniki często padają ofiarą parzydełkowców, ryb i innych wirków. Osobniki dorosłe bardzo rzadko padają ofiarą drapieżników, sporadycznie większych ryb i innych dużych wirków.

Długość życia

Brak danych.

Znaczenie dla człowieka

Gatunek nie posiada szczególnego znaczenia dla człowieka.

Ciekawostki

• Gatunek został opisany w 1876 roku przez angielskiego zoologa Cuthbert'a Collingwood'a.
• Przedstawiciele rodzaju Pseudobiceros wyglądem przypominają wirki z rodzaju Pseudoceros.
• Systematyka rodzaju Pseudobiceros jest kwestią sporną. Według Turbellarian Taxonomic Database rodzaj liczy 37 gatunków, lecz według World Register of Marine Species jedynie 18 gatunków. Przykładowymi przedstawicielami tego rodzaju są Pseudobiceros schmardae, Pseudobiceros viridis i Pseudobiceros philippinensis.

Bibliografia:

-https://en.wikipedia.org/wiki/Penis_fencing

-https://en.wikipedia.org/wiki/Pseudobiceros_hancockanus

-https://en.wikipedia.org/wiki/Pseudobiceros

-https://niceworms.wikispaces.com/Pseudobiceros+hancockanus?responseToken=e787fbfbfc665ef2dcffa15f49938036

-http://eol.org/pages/9094191/details