Pyton molukański - pyton z Moluki

• Królestwo: Zwierzęta
• Podtyp: Kręgowce
• Gromada: Gady
• Rząd: Łuskonośne
• Rodzina: Pytony
• Gatunek: Pyton molukański(Morelia clastolepis)

Występowanie

Pyton molukański zamieszkuje endemicznie lasy tropikalne wyspy Ambon i Seram(Wyspy Moluki). Przypuszczalnie spotkać go można także na wyspach Haruku i Saparua.

Ogólny opis

Pyton molukański jest średniej wielkości wężem, osiągającym 2,5-3 metry długości ciała. Głowa dosyć duża, wydłużona, szeroka i wyraźnie oddzielona od reszty ciała. Ciało zwykle koloru jasnożółtego, lub brązowawego z jaśniejszą częścią spodnią i ciemnym paskowaniem wzdłuż ciała, choć niektóre osobniki nie posiadają żadnego wzoru na ciele. Często można spotkać także osobniki srebrzysto-szarawe. U większości osobników wzdłuż kręgosłupa można zaobserwować ciemniejsze zabarwienie ciała.

Dymorfizm płciowy

W przeciwieństwie do większości węży to zwykle samce osiągają większe rozmiary, natomiast samice charakteryzują się zazwyczaj ciemniejszym zabarwieniem ciała. 

Populacja i zagrożenia

Gatunek nie podlega klasyfikacji w stopniach zagrożenia. Populacja gatunku i jej stan są obecnie nieznane i wymagają dalszych prac badawczych. Wąż podlega konwencji CITES w Załączniku II.

Pożywienie

Gryzonie, nieduże ssaki, ptaki, jaszczurki i inne węże. Młode polują na bezkręgowce i niewielkie jaszczurki.

Zachowanie

Gatunek dość słabo zbadany. Pyton molukański jest głównie nadrzewnym pytonem o nocnym trybie życia. Podczas dnia zazwyczaj odpoczywa, owijając swoje ciało wokół gałęzi, zwykle wśród gęstego listowia, licząc na swój dobry kamuflaż. Polują z zasadzki, wyczekując w danym miejscu, próbując namierzyć zwierzynę.

Rozród

Słabo poznany. Samica po ok. 50 dniach ciąży, składa 6-14 jaj, wokół których się owija(aby utrzymać stałą temperaturę) i broni przed napastnikami. Młode wężyki klują się po ok. 30 dniach, mierząc ok. 60 cm długości. Młode pytony molukańskie charakteryzują się dużym wskaźnikiem kanibalizmu

Naturalni wrogowie

Przypuszczalnie niektóre ptaki drapieżne.

Długość życia

brak danych.

Znaczenie dla człowieka

Czasami spotykany w hodowlach terrarystycznych, choć nie należy do gatunków zbyt częstych i łatwych w utrzymaniu. Rdzenna ludność Moluki czasami poluje na ten gatunek węża dla mięsa.

Ciekawostki

• Gatunek czasami spotykany na rynku terrarystycznym, lecz nie polecany dla początkujących hodowców węży. Zwykle jest bardzo żarłoczny, nieraz atakując rękę, która daje karmówkę. Bardzo trudno nakłonić pytony molukańskie do godów, a młode węże należy oddzielać, gdyż mogą zostać pożarte przez silniejszego wężyka(wysoki wskaźnik kanibalizmu wśród młodych węży). Bardzo mało jest także informacji dotyczących sprawdzonych metod hodowli tego węża.
• Został opisany dopiero w 2000 roku przez grupę herpetologów podczas badań terenowych.
• Czasami klasyfikowany do rodzaju Simalia.
• Obecnie do rodzaju Morelia klasyfikowanych jest 15 gatunków pytonów(w tym 1 wymarły) min. pyton zielony(Morelia viridis), pyton tanimbarski(Morelia nauta) i pyton z Flinders(Morelia mippughae).

Bibliografia:
-https://en.wikipedia.org/wiki/Morelia_clastolepis
-http://www.pythonidae.nl/pythons-morelia-clastolepis.html
-http://www.acreptiles.com/pythons_moluccan.htm
-http://www.morelia-clastolepis.de/start.htm