środa, 26 grudnia 2012

Nefrolepis wyniosły

Nefrolepis wyniosły


  • Królestwo: Rośliny
  • Podkrólestwo: Rośliny naczyniowe
  • Klasa: Paprocie
  • Rząd: Paprotkowce
  • Rodzina: Lomariopsidaceae
  • Gatunek: Nefrolepis wyniosły(Nephrolepis exaltata)

Ogólny opis:

-Występowanie

Paproć ta zamieszkuje tropikalne tereny północnej części Ameryki Południowej, południowe tereny Ameryki  Północnej oraz Karaiby.

-Opis gatunku:

Nefrolepis wyniosły to dość duża paproć o pierzastych liściach, długości ok. 50-80 cm(dzika paproć). Liście zazwyczaj pod swoim ciężarem opadają, dając płaczący pokrój roślinie. Wytwarza długie i gęste kłącza. Często rośnie w dużych skupiskach w cienistych i wilgotnych miejscach.

-Rozmnażanie

Rozmnażanie przebiega podobnie jak u większości paproci. Zarodniki wytwarzane są na brzegach liści. Nowa roślina może także powstać przez rozłogi wytwarzane przez kłącza paproci.

-Zagrożenie

Nefrolepis jest dość pospolitą paprocią w swoim regionie występowania i nie jest prawnie chroniona.

-Długość życia

Paproć rośnie przez około 8-10 lat.

-Znaczenie dla człowieka

Bardzo popularna roślina ozdobna, hodowana od kilkuset lat. W cieplejszym klimacie roślina ogrodowa, za to w zimniejszych(także w Polsce) jest rośliną hodowaną w doniczkach i szklarniach. Wyhodowano wiele jej odmian. Często także używana jest jako dodatek do bukietów i innych dekoracji roślinnych.

-Ciekawostki:


  • Nefrolepis był bardzo popularny w epoce wiktoriańskiej.
  • Jest najpopularniejszą paprocią dostępną w hodowli.
  • Czasem bywa nazywana paprotką.

Moja hodowla

W swojej kolekcji roślin posiadam tą paproć. Jest ona niezwykle pokaźna, jej liście osiągają długość 80 cm. Była ona hodowana jeszcze przez moją mamę i jak na razie trzyma się dobrze.

-Warunki hodowli 
Nefrolepis nie lubi bezpośredniego światła słonecznego, dlatego najlepiej ustawić ją w zacienionym miejscu. Rośnie bardzo dobrze jeśli posiada dość dużą wilgotność powietrza, źle znosi suche powietrze. Optymalna temperatura to około 15oC, oczywiście może być nieco wyższa jeśli zachowana odpowiednia wilgotność. Podlewać najlepiej 3 razy w tygodniu w lecie, oraz 1 raz tygodniowo w zimę. Można nawozić specjalnym nawozem dla paproci w okresie letnim. Bardzo lubi zraszanie liści czystą letnią wodą. Źle znosi chemiczne środki do pielęgnacji roślin. Nefrolepis może być rozmnażany przez rozłogi, które oddzielane są od macierzystej rośliny, rzadko zdarza się aby paprotka wytworzyła zarodniki, gdyż większość w domowych hodowlach jest bezpłodna.


                      Oto mój Nefrolepis wyniosły ;)

Bibliografia:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Nefrolepis_wynios%C5%82y
-https://en.wikipedia.org/wiki/Nephrolepis_exaltata
-http://www.wymarzonyogrod.pl/rosliny-doniczkowe/rosliny-doniczkowe/nefrolepis-uprawa-najpopularniejsza-paproc-doniczkowa-uprawiana-w-domach,65_2773.html

wtorek, 25 grudnia 2012

Papużka falista - pierwszy post. Ulubiona papuga :)

  • Królestwo: Zwierzęta
  • Podtyp: Kręgowce
  • Gromada: Ptaki
  • Rząd: Papugowe
  • Rodzina: Papugi wschodnie
  • Gatunek: Papużka falista(Melopsittacus undulatus)


-Występowanie


Papużka falista zamieszkuję prawie całą Australię, z dala od terenów przybrzeżnych. Ptak oficjalnie nie występuje na terenie półwyspu Jork. Gatunek został wprowadzony na tereny Portoryko, lecz stałe populację obserwuje się także na terenie Afryki, Japonii, Florydy, Szwajcarii i Nowej Zelandii.  

-Siedlisko

Papużki zasiedlają tereny suche, nieznacznie zalesione, głównie suche łąki, półpustynie, otwarte sawanny i lasy. Ich występowanie w dużej mierze zależne jest od występowania zbiorników wodnych(wodopoju). Często wkraczają na tereny rolnicze.   

-Opis gatunku:

Papużka falista jest małym gatunkiem papugi, osiągającym ok. 18 cm długości ciała i wagę 26-29 gram. Przednia cześć głowy koloru żółtego, zwykle z 2-3 czarnymi plamami w okolicach gardła i jedną dużą, ciemnoniebieską na policzku, po obu stronach głowy. Od tylnej części głowy i policzków, aż po górną część pleców rozciąga się gęsty, falisty wzór. Skrzydła spiczaste. Pióra pokryw skrzydłowych koloru czarnego z żółtym obramowaniem. Lotki zielone z czarną końcówką pióra. Brzuch, dolna część pleców i kuper koloru zielonego. Ogon długi i szpiczasty, stanowiący połowę długości reszty ciała. Pióra ogonowe koloru zielonego z najdłuższymi piórami koloru morskiego. Nogi koloru szaroróżowego, dziób żółty z niebieską, lub beżową woskówką(zależnie od płci). W hodowlach utworzono wiele odmian barwnych papużki falistej, odstających od wzorców.  


-Dymorfizm płciowy:

Niewielki. Woskówka u dorosłych samców jest koloru niebieskiego, u samic jest koloru beżowego, lub szarego. 

-Populacja i zagrożenia

Populacja papużek falistych na wolności jest ogromna, prawie niemożliwa do oszacowania i chociaż przez wiele lat była masowo odławiana ze swojego naturalnego środowiska w celach naukowych i głównie hodowlanych, to w nikłym stopniu wpłynęło to na jej liczebność. W naturalnym środowisku nie jest zagrożona, lecz jej odłowy zostały prawnie zabronione.

-Pożywienie

Głównie nasiona traw i ziół, min. wiechlinowatych z rodzaju Spinifex, lecz ich dieta zwykle zależna jest od rejonu występowania. Zjadają także zielone części roślin, a okazyjnie owoce. Papużki posiadają bardzo oszczędną gospodarkę wodną, jednak nie oddalają się nadto od źródeł wody. 

-Zachowanie

Papużki faliste są ptakami stadnymi o dziennym trybie życia. Tworzą duże stada, liczące do kilkunastu tysięcy osobników. Stado nie jest typu hierarchicznego, a między jednostkowymi papużkami często dochodzi do niegroźnych bójek. Samice papużek falistych są zwykle bardziej dobitne(dominują często nad samcami), zaś samce uległe i bardziej przywiązane do stada. Papużki faliste odznaczają się znaczną inteligencją, często wykorzystują znalezione przedmioty do zabaw. Każda papużka posiada swój charakter, można wymienić ptaki bardziej nieśmiałe, a także odważne. Papugi szczytem aktywności odznaczają się w godzinach porannych, wtedy najczęściej podlatują do wodopoju i żerują na ziemi. W godzinach południowych, gdzie temperatura osiąga duże poziomy, papużki są mniej aktywne, zwykle odpoczywają. Większość dnia spędzają wśród gałęzi drzew. Wieczorem wracają na drzewa, gdzie odpoczywają. Wtedy najczęściej dochodzi do bójek o najlepsze miejsca.  Lot papużek jest zwykle prosty, często podczas lotu wydobywają skrzeczący odgłos. Standardowy wydobywany dźwięk to krótki skrzek i pisk, lecz papużki potrafią nauczyć się wielu dźwięków, zwłaszcza samce. Znajomość różnych odgłosów pomaga im skomponować pieśń, którą wabią partnerów i zachęcają do kopulacji. Zwykle stada papużek są bardzo hałaśliwe. Stada papużek prowadzą koczowniczy tryb życia, a ich występowanie zależne jest od dostępności pożywienia, źródeł wody i pory roku. Zazwyczaj w okresie zimowym migrują na tereny północne.               

-Rozród

Papużki na wolności rozmnażają się w okresie pory deszczowej, kiedy to jest pod dostatkiem pożywienia. Ptaki łączą się w pary i gniazdują w licznych grupach. Para ptaków, zazwyczaj ta sama z poprzedniego okresu lęgowego, szuka odpowiedniego miejsce na założenie gniazda, głównie jest to dziupla. Często dochodzi do walk pomiędzy innymi parami o dane miejsce lęgowe, lecz rzadko kończy się to krwawymi konsekwencjami. W uprzednio przygotowanym gnieździe do którego zostają naniesione zazwyczaj suche części roślin (małe gałązki i źdźbła traw), samica znosi ok. 3-5 jaj. Samica zazwyczaj sama wysiaduję jajka przez około 20 dni, samiec jedynie dokarmia samice podczas wysiadywania. Nowo wyklute pisklęta są nagie i ślepe, po 10 dniach otwierają oczy i zaczynają pojawiać się pierwsze piórka, a po 20 dniach są już prawie w pełni upierzone i zaczynają wychodzić z gniazda. Zazwyczaj po 35 dniu zaczynają uczyć się latać i samodzielnie jeść. Dojrzałość płciową osiągają zazwyczaj w wieku 5-6 miesięcy.

-Naturalni wrogowie

Papużka falista to mały ptak, który często pada ofiarą drapieżników. Głównymi wrogami papug są ptaki drapieżne np. sokół australijski(Falco longipennis), które łapią papugi podczas lotu. Podczas wodopoju narażone są na ataki krokodyla różańcowego(Crocodylus porosus), a podczas poszukiwania pożywienia na ziemi na ataki węży i waranów oraz sprowadzonych przez człowieka kotów, lisów i psów dingo. Podczas gniazdowania i snu są także narażone na ataki nadrzewnych węży, jaszczurek oraz kotów. Złapana papuga wydobywa z siebie nieprzyjemny dla wielu zwierząt skrzek.

-Długość życia 

Na wolności zazwyczaj 5-7 lat. W niewoli zdarzały się przypadki 20 letnich papużek.  

-Znaczenie dla człowieka

Papużka falista od niecałych 200 lat, jest popularnym ptakiem hodowlanym. Wyselekcjonowano w hodowli wiele jej odmian, od papużki barwy dzikiej, po niebieską, jednolicie żółtą, aż po jednolicie białą(albinotyczną). Jest jedną z najpopularniejszych papug(wraz z nimfą), a zarazem ptaków hodowlanych, wynika to z łatwości w jej hodowli.

-Ciekawostki


  • Papużka falista jest jedynym przedstawicielem swojego rodzaju Melopsittacus
  • Papużkę falistą można nauczyć mówić
  • Papużka falista imieniem Puck została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa jako ptak, który potrafił wypowiedzieć ok. 1730 słów.
  • Papużka falista mimo małych rozmiarów nie jest najmniejszą papugą, na ten zaszczyt zasługują karłówki(Micropsitta), których wielkość waha się w granicach 10 cm.
  • Na wolności papużki faliste przemierzają ogromne odległości, zwłaszcza w porze deszczowej. Znane są z tego iż pojawiają się nagle na terenach gdzie padały deszcze, aby skorzystać z okresowego urodzaju, jednak nikt nie zbadał w jaki sposób wyczuwają deszcz z ogromnych odległości. Możliwe iż wychwytują oddalone dźwięki uderzenia piorunów, co mobilizuje stado do wędrówki.

Bibliografia:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Papu%C5%BCka_falista
-http://wetkros.republika.pl/papugi.htm
-http://www.ptakiozdobne.pl/155_papuzka_falista.html
-https://en.wikipedia.org/wiki/Budgerigar
-http://ptakiegzotyczne.net/falista.php

poniedziałek, 24 grudnia 2012

Powitanie

Witajcie

Jest to mój pierwszy blog i postaram się go prowadzić w należyty sposób. Może na początek parę słów o mnie, nazywam się Łukasz i pochodzę z Chorzowa, od dziecka interesuję się naturą, a zwłaszcza zoologią. Poza tą dziedziną interesuję mnie też paleontologia, kryptozoologia, botanika (zwłaszcza dendrologia), mitologia i legendy oraz niektóre gry komputerowe(strategiczne)

Swój blog założyłem ponieważ chcę się podzielić swoją wiedzą z innymi, a także aby powoli spełniać się jako znawca zwierząt (oraz innych stworzeń). Pozdrawiam ;)