Sargus florydzki - rekreacyjna ryba

• Królestwo: Zwierzęta
• Podtyp: Kręgowce
• Gromada: Promieniopłetwe
• Rząd: Okoniokształtne
• Rodzina: Prażmowate
• Gatunek: Sargus florydzki(Diplodus holbrookii)

Występowanie 

Sargusa florydzkiego można spotkać na wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej od Zatoki Chesapeake(Floryda) po Zatokę Meksykańską w południowej części stanu Veracruz(Meksyk). Sargus zamieszkuję także rejony północno-zachodniej Kuby, lecz mimo pojedynczych, niepotwierdzonych informacji, nie stwierdzono go na terenie Antyli(poza Kubą). Sargus florydzki preferuje płytkie wody przybrzeżne(min. zatoki i porty), porośnięte przydenną roślinnością np. trawą morską, lecz unika rejonów o słabym zasoleniu(np. ujść rzek). Często spotykany na terenach naturalnych i sztucznych raf, platform, raf gąbkowych i pomostów.

Ogólny opis

Sargus florydzki jest średniej wielkości rybą osiągającą 25-46 cm długości ciała. Posiada silnie spłaszczone bocznie ciało i małą głowę ze spiczastym pyskiem i małym otworem gębowym, sięgającym niemal do przedniej krawędzi oka. Obie szczęki posiadają 6 silnie spłaszczonych i szerokich zębów przednich, oraz 3 rzędy zębów tylnych. Oczy stosunkowo duże. Płetwa grzbietowa niska, posiadająca ok. 12 kolczastych promieni i 13-16 miękkich, natomiast krótka płetwa odbytowa posiada 3 kolczaste promienie i 13-15 miękkich. Płetwy piersiowe szerokie i długie. Płetwa ogonowa homocerkalna, zwykle przeźroczysta, czasami z czerniawym końcem. Wszystkie pozostałe płetwy przeźroczyste. 50-61 łusek wzdłuż linii bocznej. Grzbiet sargusa koloru stalowoniebieskiego, boki srebrzyste. Posiada także duża, większą od oka, plamę u podstawy ogona. Błona skrzelowa czerniawa.

Dymorfizm płciowy

Brak.

Populacja i zagrożenia

Notowany jako gatunek najmniejszej troski według IUCN. Występuję powszechnie i może być dominującym gatunkiem ryby w niektórych rejonach, zwłaszcza na zachodnim wybrzeżu Florydy. Mniej powszechnie występuję jednak na terenie Zatoki Meksykańskiej. Licznie występuje na terenach gdzie znajdują się platformy, pomosty i sztuczne rafy. Sargus florydzki jest rybą rzadko poławianą o małym znaczeniu w rybołówstwie komercyjnym. Jej największe połowy odnotowano w 1999 roku i szacowane był na poziomie 18,4 ton. Jednak ryba jest popularna w rybołówstwie rekreacyjnym, ze względu na swoją waleczność i łatwość w złowieniu. Gatunek nie wydaję się nadmiernie eksploatowany, a jedynym znanym zagrożeniem jest degradacja środowiska przybrzeżnego w niektórych rejonach.

Pożywienie

Glony i małe bezkręgowce bentosowe np. mszywioły, gąbki i małże. Osobniki młode żywią się zooplanktonem, oraz oczyszczają skórę większych ryb z pasożytów zewnętrznych.

Zachowanie

Sargus florydzki jest rybą stadną, głównie o dziennym trybie życia. Żeruję głównie w okolicach dna. Tworzy nieduże ławicę, często łącząc się z innymi gatunkami ryb np. lucjanem Mangrove snapper, luszczykiem wirginijskim(Anisotremus virginicus), hemulonem smużkowym(Haemulon sciurus), hemulonem Haemulon parra i sparysomą Sparisoma radians. Osobniki nieletnie preferują płytkie wody przybrzeżne(do 15 metrów głębokości), z wiekiem przenosząc się na coraz głębsze wody(do 30 m głębokości). Osobniki dorosłe preferują głębsze wody przybrzeżne, lecz nieraz spotykane na płyciznach. Zimą ryby przenoszą się na głębsze wody.

Rozród

Słabo poznany. Okres tarła trwa ok. 2 miesięcy i odnotowywany był zimą, lub wczesną wiosną(styczeń-marzec). Ryby trą się na dość płytkich wodach, przypuszczalnie jedynie raz do roku. Ilość składanych jaj i czas inkubacji jaj jest nieznany. Ikra jest pelagiczna. Z ikry wykluwają się larwy, a po osiągnięciu ok. 2 cm przemieniają się w małe rybki, które stadnie wędrują w kierunku strefy przybrzeżnej. Młode sargusy zwykle chowają się wśród roślinności na płytkich wodach blisko brzegu, lecz z wiekiem i wzrostem przenoszą się na coraz głębsze wody. Dojrzałość płciową uzyskują przypuszczalnie po osiągnięciu 13 cm długości ciała, lecz wiek w którym go uzyskują jest nieznany(przypuszczalnie po ok. 2 latach). Sargusa florydzkiego aż do osiągnięcia dojrzałości płciowej cechuję hermafrodytyzm(obojnactwo), czyli posiada męskie, jak i żeńskie narządy płciowe. Dopiero po osiągnięciu dojrzałości młodemu sargusowi zostaje określona płeć na całe życie.

Naturalni wrogowie

Większe ryby(np. rekiny, płaszczki), ptaki morskie(np. kormorany, petrele) i ssaki morskie(np. delfiny).

Długość życia  

Najstarszy zarejestrowany osobnik posiadał 11 lat(rozmiar: 36,5 cm).

Znaczenie dla człowieka

Ryba łowiona komercyjnie(na małą skalę) i rekreacyjnie. Często pozyskiwana jako przyłów przy odłowie na haczyk i linkę, niewód, sieci skrzelowe i włok(sieć przystosowana do odławiania ryb dennych za pomocą trawlera). Najczęściej wyłapywana przy odłowie krewetek na włoki. Rzadko łowiona komercyjnie ze względu na nieduże rozmiary. Sargus florydzki jest jednak poławiany rekreacyjnie na szeroka skalę. Łowiony zwykle na przynętę np. krewetkę, kalmara, czy małża. Odznacza się walecznością przy dosyć łatwym złowieniu.

Ciekawostki

• U większości gatunków z rodziny prażmowatych występuję zjawisko hermafrodytyzmu. Niedojrzałe płciowo osobniki posiadają męskie i żeńskie narządy płciowe, lecz wraz z osiągnięciem dojrzałości dana płeć zostaje określona.
• Ze względu na zasiedlane miejsca sargus florydzki jest często łowiony na pomostach, falochronach i skałach.
• Przy łowieniu niektórych gatunków ryb np. strzępiela czarnego(Centropristis striata), jest najczęściej przyławianą rybą.

• Ryba została opisana przez Tarleton'a Hoffman'a Bean'a w 1878 roku i nazwana na część zmarłego 7 lat wcześniej, amerykańskiego zoologa John'a Edwards'a Holbrook'a.
• Rodzaj Diplodus liczy 13-15 gatunków ryb. Do tego rodzaju zalicza się min. sargusa(Diplodus sargus), zebryla(Diplodus cervinus) i Diplodus noct.

Bibliografia:

-http://www.iucnredlist.org/details/170264/0

-http://www.fishbase.org/summary/1231

-https://en.wikipedia.org/wiki/Spottail_pinfish

-https://pl.wikipedia.org/wiki/Pra%C5%BCmowate