Ciekawe gatunki zwierząt i roślin.: Dront dodo-najsławniejszy wymarlak

poniedziałek, 11 marca 2013

Dront dodo-najsławniejszy wymarlak

inne nazwy: dodo

Królestwo: Zwierzęta
Podtyp: Kręgowce
Gromada: Ptaki
Rząd: Gołębiowe
Rodzina: Dronty
Gatunek: Dront dodo(Raphus cucullatus)

Występowanie

Dront dodo zamieszkiwał lasy porastające wyspę Mauritius.

Ogólny opis

Nie ma jednoznacznych określeń jak wyglądał dodo, gdyż nie istnieje kompletny okaz tego ptaka, lecz jest wielce prawdopodobne że ptak ten posiadał szarawe lub jasnobrązowe upierzenie. Ciało było masywne, skrzydła krótkie i uwstecznione(był niezdolny do lotu), z tyłu ciała posiadał pęk kędzierzawych piór, nogi były żółte, a dziób był masywny, ciemny z hakowatym zakończeniem. Wysokość oraz waga ptaka też jest kwestią sporną, lecz prawdopodobnie wysokość nie przekraczała ok. 75 cm, a waga ok. 13-21 kg.

Dymorfizm płciowy

Prawdopodobnie samce były większe oraz posiadały większy dziób od samic.

Pożywienie

Pożywienie drontów dodo jest kwestią sporną. Według holenderskich dokumentów, dodo żywił się owocami, lecz prawdopodobnie zjadał również orzechy, nasiona i korzenie roślin. Istnieją zapiski także o tym iż dodo zjadał mięczaki i skorupiaki, wyrzucane na brzeg wyspy. Holenderscy żeglarza mówili o tym iż dront dodo zjadał również kamienie, prawdopodobnie służył im jako gastrolit.

Zachowanie

Niewiele wiadomo o zachowaniu dodo. Badania wskazują że mógł bardzo szybko biegać. Prowadził naziemny tryb życia, większość czasu spędzając na poszukiwaniu pożywienia. Prawdopodobnie jego wzmożona aktywność przypadała na porę deszczową, kiedy to pożywienia było pod dostatkiem.

Rozród

Nie wiadomo nic o zachowaniach rozrodczych drontów dodo. Prawdopodobnie dodo zakładały gniazda na ziemi, w głębi lasu. Jest wielce prawdopodobne że znosiły tylko 1 jajo, którym opiekowali się oboje rodziców.

Naturalni wrogowie

Przed przybyciem holenderskich żeglarzy, na Mauritiusie dodo nie miał żadnych naturalnych wrogów, dlatego stracił zdolność lotu i zakładał gniazda na ziemi. Po przybyciu ludzi na wyspę, głównym wrogiem stały się zdziczałe świnię i makaki jawajskie, które niszczyły gniazda dodo.

Długość życia

Brak danych.

Przyczyny wymarcia

Holenderscy żeglarze przybyli na Mauritius w 1598 roku(choć wcześniej wyspa była odwiedzana przez arabskie i portugalskie statki) i używali wyspy w celach zaopatrzeniowych. Dodo nie bał się ludzi i czasami stawał się ich ofiarą. Często sądzi się żeglarzy holenderskich o to że polowali na te ptaki w celach konsumpcyjnych, lecz istnieje mało dowodów na to, aby ludzie masowo wyłapywali dronty. Holendrzy opisywali iż mięso dodo jest strasznie tłuste i twarde, niemal nie do zjedzenia, a do tego ptaki te zadziornie się broniły używając swoich wielkich, masywnych dziobów. Najbardziej prawdopodobną przyczyną wymarcia dronta dodo jest sprowadzenie na wyspę gatunków inwazyjnych, głównie świń i makaków, które niszczyły gniazda dodo oraz konkurowały z nim o pokarm, oraz wylesianie wyspy. Ostatnią starzejącą się kolonie ptaków zaobserwował niemiecki rozbitek u wybrzeży wyspy, lecz niemogące się tam rozmnażać ptaki wymarły. Dront dodo wymarł około roku 1700, lecz za wymarły został uznany dopiero w 19 wieku, z powodu tego iż naukowcy nie wierzyli w jego istnienie.

Ciekawostki

Istnieje teoria że ptaki dodo były już rzadkie po przybyciu holendrów, gdyż wątpiono w to że mógł wyginąć tak szybko po odkryciu wyspy. Niedawno odkryto wiele szczątków zwierząt zabitych przez nagłą powódź na Mauritiusie, co mogło być przyczyną spadku populacji dodo.
Aż do XIX wieku, większość naukowców wątpiła w istnienie dodo, sądząc jedynie że to mit.
Dawniej sądzono że dront dodo był jedynym zwierzęciem zdolnym do rozsiewania nasion tzw. drzewa dodo(Calvaria major), gdyż po wyginięciu dodo nie zanotowano żadnych nowych drzewek. Teorie tą obalono, gdyż nasiona te kiełkują po przejściu przez układ pokarmowy indyków. Spadek liczebności tego drzewa jest spowodowane zapewne konkurencją ze strony roślin obcych, a także zjadaniem młodych sadzonek przez świnie i makaki.
Dodo były transportowane statkami do Europy i na Wschód, lecz nie wiadomo czy jakiś ptak przeżył tą podróż.
Na wyspie Mauritius poza drontem dodo wymarło jeszcze kilka innych endemicznych gatunków roślin i zwierząt, między innymi: Mała rudawka maurytyjska*(Pteropus subniger), cztery gatunki żółwi z rodzaju Cylindraspis(Cylindraspis inepta, Cylindraspis peltastes, Cylindraspis triserrata, Cylindraspis vosmaeri), papuga krucza*(Lophopsittacus mauritianus), aleksandretta maskareńska(Psittacula exsul), aleksandretta szara*(Psittacula bensoni), koralczyk maurytyjski(Alectroenas nitidissimus), sowa maurytyjska*(Mascarenotus sauzieri), łyska maskareńska (Fulica newtonii), gęsiówka maurytyjska*(Alopochen mauritianus), kaczka maskareńska(Anas theodori), ślepowron maurytyjski (Nycticorax mauritianus), boa norowy z Round Island*(Bolyeria multocarinata), ślimak Tropidophora carinata, wierzba Casearia tinifolia oraz orchidea palmowa*(Angraecum palmiforme), a wiele innych endemicznych zwierząt i roślin jest poważnie zagrożonych.
Dront dodo jest najbliżej spokrewniony z innym drontem zamieszkującym wyspę Rodrigues, zwany jest drontem samotnym (Pezophaps solitaria). Wymarł on około roku 1730-60.
Dawniej do rodziny drontów zaliczany był także dront reunioński(Raphus solitarius), lecz przeprowadzone badania potwierdziły to że dront reunioński, nie był wcale drontem, a co bardziej zaskakujące, że nie był nawet spokrewniony z żadnym z gołębi. Dront reunioński okazał się ibisem, któremu nadano nową nazwę, ibis reunioński (Threskiornis solitarius). Wymarł około roku 1708.