- Królestwo: Zwierzęta
- Podtyp: Kręgowce
- Gromada: Ssaki
- Rząd: Gryzonie
- Rodzina: Chomikowate
- Gatunek: Megalomys desmarestii
Występowanie
Szczur Megalomys desmarestii był endemitem wyspy Martynika. Bardzo mało wiadomo na temat habitatu tego gryzonie, choć prawdopodobnie zamieszkiwał lasy, a wraz z przybyciem człowieka także plantacje.
Ogólny opis
Brak dokładniejszych danych na temat wymiarów owego gryzonia, choć opisywany jest iż wielkością dorównywał średniemu kotowi domowemu. Piżmak martynikański posiadał sierść kolory ciemnego, zwykle brązowego lub czarnego z jasną, niemal białą spodnią częścią ciała, obejmującą brzuch, kończyny oraz przednią i dolną cześć pyszczka gryzonia. Wokół oka biegła biała obwódka.
Dymorfizm płciowy
Brak danych.Pożywienie
Prawdopodobnie jak większość przedstawicieli swojej rodziny był wszystkożercą.Zachowanie
Brak danych.Rozród
Brak danych.Naturalni wrogowie
Prawdopodobnie brak(możliwe iż myszołów białosterny), lecz po przybyciu człowieka na wyspę, szczury stawały się ofiarami kotów, psów, mangust, jak i jego samego.
Długość życia
Brak danych.Przyczyny wymarcia
Szczur Megalomys desmarestii jeszcze do końca XIX wieku był uważany za zwierzę pospolite i masowo tępione, gdyż jak większość gryzoni był uważany za szkodnika. Twierdzono iż szczury niszczą orzechy kokosowe na plantacjach. Gatunek był również jedzony przez ludzi, choć sposób jego przyrządzenia był dosyć skomplikowany, ze względu na piżmowy zapach ciała. Prawdopodobnie populacja gryzonia zaczęła drastycznie maleć po wprowadzeniu na wyspę mangusty, która przetrzebiała jego populację. Gwoździem do trumny dla tego gatunku była także erupcja wulkanu Góry Pelée 8 maja 1902 roku, która zniszczyła miasto Saint-Pierre wraz z niewielką populacją gatunku. Prawdopodobnie kilka późniejszych erupcji po roku 1902 mogło odcisną swoje piętno na wyginięciu szczura Desmarest'a.Ciekawostki
- Megalomys desmarestii jest jednym z najmniej poznanych wymarłych gatunków holocenu.
- Aby przyrządzić mięsa tego szczura wpierw należało wypalić całe włosie z jego ciała, następnie pozostawić ciało na jedną noc oraz gotować je w wodzie w dwóch partiach. W innym wypadku mięso posiadało nieprzyjemny zapach piżma.
- Rodzaj Megalomys obecnie reprezentowany jest jedynie przez 4 wymarłe gatunki min. nornika Barbuda*(Megalomys audreyae), Megalomys curazensis i olbrzymiego szczura ryżowego z Saint Lucia*(Megalomys luciae). Wszystkie gatunki wymarły w wyniku działalności człowieka.
- Megalomys desmarestii to jedyny naziemny ssak żyjący naturalnie na wsypie Martynika. Na Martynice występuje także 9 gatunków nietoperzy.
Bibliografia:
-https://en.wikipedia.org/wiki/Megalomys_desmarestii
-http://www.iucnredlist.org/details/12980/0
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz