czwartek, 18 lipca 2013

Empidonka zielona - ptak odróżniany po ruchu ogona

  • Królestwo: Zwierzęta
  • Podtyp: Kręgowce
  • Gromada: Ptaki
  • Rząd: Wróblowe
  • Rodzina: Tyrankowate
  • Gatunek: Empidonka zielona(Empidonax wrightii)

Występowanie

Empidonka jest ptakiem migrującym. Zimę spędza w Meksyku, południowo-wschodniej Arizonie i południowej części Półwyspu Kalifornijskiego. Gniazduje w Nevadzie, Utah, wschodnim, południowym i środkowym Kolorado, północno-wschodniej i środkowej Arizonie, w części Nowego Meksyku, południowym i środkowym Wyoming, północnej i wschodniej Kalifornii, Oregonie, części Waszyngtonu i południowej części Kolumbii Brytyjskiej.  Gniazdują w otwartych lasach, buszu i lasach z gołym podszytem(głównie porośnięte jałowcem, sosną i mahoniowcem). Zimują na suchych terenach otwartych z rozproszonymi drzewami i krzewami.

Ogólny opis

Empidonka zielona to mały ptak(choć jest większy od większości przedstawicieli swojego rodzaju), mierzący 15 centymetrów długości ciała, 22 centymetrów rozpiętości skrzydeł i masie 12 gramów. Upierzenie ptaka jest jasnoszare, z ciemniejszym odcieniem przy skrzydłach i ogonie z lekkim oliwkowym odcieniem, silniejszym zwłaszcza przed pierzeniem. Spodnia cześć ciała jaśniejsza, lekko żółtawa u ptaków przed zmianą upierzenia. Empidonka posiada białe paski na skrzydłach i mały biały pierścień na oku. Dziób jest długi i wąski, jaśniejszy przy dolnej części, a ogon dosyć długi. Młode ptaki są bardzo podobne do tych dorosłych, jedynie lekko oliwkowe upierzenie i żółtawy spód ciała przed pierzeniem, ułatwia odróżnienie ptaków. Empidonka zielona jest bardzo podobna to innych przedstawicieli swojego rodzaju i niemożliwa w odróżnieniu przez amatora.

Dymorfizm płciowy 

Brak wyraźnego. Odróżnić jedynie można po śpiewie samca. Samica nie śpiewa.

Populacja i zagrożenia

Populacja empidonki zielonej nie jest zagrożona i jest klasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski. Populacja tego ptaka jest dosyć duża i wydaje się nadal wzrastać.

Pożywienie

Empidonka żywi się głównie owadami i innymi małymi bezkręgowcami. Prawdopodobnie podczas zimy zjada owoce i jagody, lecz nie zostało to potwierdzone.

Zachowanie  

Obserwacja zachowania empidonka zielonego jest jednym z najlepszych sposobów na rozróżnienie tego gatunku z pośród innych empidonków z nim spokrewnionych. Podczas gdy większość empidonków porusza swoim ogonem szybkim ruchem góra-dół, empidonka zielona porusza nim znacznie wolniej, kierując go bardziej w dół. Podczas żerowania łapie owady w locie, chwytając je w powietrzu, z ziemi lub roślinności. Jest ptakiem migrującym. Na lęgowiska przylatuje w połowie kwietnia do połowy maja i pozostają na nim do połowy sierpnia lub połowy września. Cała migracja trwa około 7 tygodni, zarówno wiosną, jak i jesienią.

Rozród

Po przybyciu na tereny lęgowe, gdzie samce są zazwyczaj wcześniej niż samice, ptaki przystępują do godów i stają się bardzo terytorialne. Samce zazwyczaj śpiewem i popisami, przywabiają samice. Ptaki są monogamiczne, lecz może występować u nich zjawisko promiskuityzmu(zmiany partnera seksualnego). Gniazdo budowane jest przez samice(samiec pomaga rzadko) z roślinności, mchu, źdźbeł trawy, piór i sierści i jest zazwyczaj mniej zwarte niż gniazda innych empidonek. Budowane jest zazwyczaj na jałowcu, sośnie lub niskich krzewach, około 1-6 metrów nad ziemią. Zazwyczaj są umieszczane na gałęzi wyrastającej z pnia drzewa. Samice składa zazwyczaj jedno jajko dziennie i może ich znieś od 3 do 4. Po upływie 14-15 dni, wykluwają się pisklęta(zazwyczaj wszystkie jednego dnia). Oboje rodziców karmią młode, aż młode opuszczają gniazdo po 16 dniach od wyklucia. Czasami mogą wykonywać dwa lęgi na sezon.

Naturalni wrogowie

Nie zaobserwowano gatunków, które polowały na empidonka zielonego, lecz jest wielkie prawdopodobieństwo że padają ofiarą jastrzębi, kotów, węży, wiewiórek i modrosójek. Prawdopodobnie głównymi wrogami jest modrosójka czarnogłowa i modrowronka kalifornijska, które zagrażają głównie pisklętom. Czasami bywają ofiarą pasożyta lęgowego starzyka brunatnogłowego.

Długość życia

Prawdopodobnie około 4-6 lat.

Znaczenie dla człowieka

Przez człowieka jest uznawany jako gatunek pożyteczny, gdyż redukuje ilość owadów i innych bezkręgowców.

Ciekawostki


  • Jest bardzo podobna do empidonki ciemnej (Empidonax oberholseri) i w przeszłości bywały problemy w identyfikacji tych dwóch gatunków. Problem ten rozwiązał Allan Phillips, który rozróżnił oba gatunki i określił iż najłatwiejszym sposobem na rozróżnienie tych dwóch spokrewnionych ptaków, są ruchy ich ogonów.(patrz wyżej w zachowanie)
  • Empidonka zielona została uznana za gatunek w 1889 roku, lecz w przyszłości często bywały problemy w identyfikacji z podobnym gatunkiem empidonką ciemną.
  • Obecnie często informacje o tym ptaku są niedostateczne i niepewne z powodu mylenia tego gatunku z empidonką ciemną w przeszłości.
  • Jest blisko spokrewniona z innymi ptakami z rodzaju Empidonax liczący 15 gatunków min. z empidonką płową (Empidonax fulvifrons), empidonką jodłową (Empidonax hammondii) i empidonką olchową (Empidonax alnorum).

Bibliografia:
-https://en.wikipedia.org/wiki/American_gray_flycatcher
-https://es.wikipedia.org/wiki/Empidonax_wrightii
-http://www.hbw.com/species/grey-flycatcher-empidonax-wrightii

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz