Cyprys wielkoszyszkowy- drzewo z Pebble Beach

• Królestwo: Rośliny 
• Podkrólestwo: Rośliny naczyniowe 
• Klasa: Okrytonasienne
• Rząd: Cyprysowce
• Rodzina: Cyprysowate
• Gatunek: Cyprys wielkoszyszkowy(Cupressus macrocarpa)

Występowanie

Naturalne środowisko tego drzewa ogranicza się do dwóch reliktowych miejsc Pebble Beach i Point Lobos w Kalifornii. Niegdyś drzewo tworzyło lasy u wybrzeży zachodniej Kalifornii, lecz obecnie drzewa występują, czasami rosnąc na skalistych klifach.

Ogólny opis

Drzewo dorasta maksymalnie do 40 metrów, lecz zwykle nie przekracza 25 m. Pokrój jest zwykle nieregularny. Korona jest rozłożysta, lecz płaska zwykle z powodów silnych wiatrów. Roślina jest wiecznie-zielona. Kora jest zwykle białoszara, lekko bruzdkowana. Liście są łuskowate. Łuski są zaokrąglone przylegające do pędu o długości 2-5 mm. 

Rozmnażanie

Rozdzielnopłciowe. Kuliste szyszki są brązowe o długości 20-40 mm i posiadają 6-14 łusek. Początkowo są zielone, dojrzewają około 2 lata. Nasiona mają długość 3-5 mm i uwalniane są późną zimą lub wczesną wiosną.

Zagrożenia

Gatunek jest klasyfikowany jako narażony na wyginięcie, głównie z powodu swojego ograniczonego występowania jedynie w dwóch miejscach u wybrzeża Kalifornii. Populacja cyprysa wielkoszyszkowego wydaje się stabilna, lecz największym zagrożeniem dla tego gatunku są pożary, które narastają wraz z globalnym ociepleniem. Lato staje się suche, a morska mgła występuje rzadziej, co prowadzi do ryzyka wystąpienia pożaru. Większość populacji występuje na terenach chronionych, lecz niektóre mogą być zagrożone przez budowę dróg, pól golfowych, lub obszarów miejskich. Drzewo poza swoim naturalnym środowiskiem, jest sadzone jako roślina uprawna

Długość życia

Najstarsze okazy osiągają wiek 2000 lat.

Znaczenie dla człowieka

Jest średnio popularną rośliną uprawną, sadzoną w Europie od XIX wieku. Uprawia się ją w miejscach o cieplejszym klimacie, najlepiej śródziemnomorskim. W klimacie umiarkowanym hodowany w donicach, lecz zimą przenoszony do cieplejszych pomieszczeń. Liście drzewa są używane do produkcji olejków eterycznych. Drewno drzewa używane przy produkcji łodzi, mebli i konstrukcji dekoracyjnych.

Warunki uprawy

Gatunek najlepiej nadaje się do uprawy w klimacie śródziemnym ze względu na występowanie morskiej mgły. W miejscach gdzie mgła nie występuje, drzewo jest narażone na ataki grzybów Cardinale Seiridium i raka cyprysów, a drzewo rzadko dożywa kilkudziesięciu lat. W klimacie umiarkowanym uprawiany jedynie w donicach ogrodowych i przenoszony na zimę do pomieszczenia.

Ciekawostki             

• Krzyżuje się z cyprysikiem nutkajskim (Cupressus nootkatensis) dając cyprysowca Leylanda (×Cupressocyparis leylandii).
• Na Nowej Zelandii stwierdzono naturalizację tego gatunku, czyli proces przystosowania się do danego nierodzimego terenu i możliwość rozmnażania się w nim, bez ingerencji człowieka.
• Drzewo posiada kilkanaście odmian uprawnych min. Greenstead Magnificent, Brunniana Aurea, Golden Pillar.
• Niegdyś na Nowej Zelandii popularne było stosowanie ogrodzeń z drewna cyprysa wielkoszyszkowego, zanim zaczęło się stosować ogrodzenia elektryczne.
• Jest blisko spokrewniony z cyprysem wiecznie zielonym(Cupressus sempervirens), cyprysem arizońskim(Cupressus arizonica) i Cupressus cashmeriana.
  
  
  
  

Bibliografia:

-https://en.wikipedia.org/wiki/Cupressus_macrocarpa

-https://pl.wikipedia.org/wiki/Cyprys_wielkoszyszkowy

-http://www.iucnredlist.org/details/30375/0