poniedziałek, 19 sierpnia 2013

Wilk andyjski - zwierzę czy kryptyda.

Wilk andyjski

Pierwsze podania

W 1927 roku niejaki Lorenz Hagenbeck(dyrektor ogrodu zoologicznego Hamburga-Stelling) kupił od nielegalnego handlarza w Buenos Aires dziwną skórę należącą do członka rodziny psowatych. Sprzedawca przysiągł iż skóra należy do wilka górskiego występującego w wysokich partiach Andów. Skóra trafiła do Niemiec, gdzie była badana przez różne instytucje, lecz nikt nie mógł jednoznacznie określić do jakiego gatunku należy owa skóra. W 1937 roku zoolog Ingo Krumbiegel otrzymał kilka czaszek zwierząt zamieszkujących Andy, a wśród nich była czaszka nieznanego gatunku zwierzęcia należącego do psowatych. Początkowo myślano iż czaszka należy do wilka grzywiastego, lecz była ona większa i masywniejsza. Ponadto wilk grzywiasty nie występuje wysokogórskich Andach i nie mógłby w nich przetrwać. W 1941 roku Krumbiegel obejrzał skórę kupioną przez Hagenbecka, a Lorenz wspomniał iż u sprzedawców widział kilka innych podobnych skór, lecz nie było go stać na ich zakup. Zoolodzy badali skórę i czaszkę i doszli do wniosku że należą do tego samego gatunku, któremu nadano nazwę wilk Hagenbecka(Dasycyon hagenbecki), zwany także wilkiem andyjskim. W 1954 roku kilku badaczy zbadało skórę zwierzęcia i doszli do wniosku iż skóra należy do psa domowego rasy owczarek, lecz badania były powierzchowne i nie musiały odzwierciedlać całej prawdy. Czaszka nadal zostaje tajemnicą. Jedna z teorii mówi iż wilk andyjski jest blisko spokrewniony z wymarłym wilkiem falklandzkim i może być jego lądowym przodkiem, lub może być spokrewniony z lisami z rodzaju Lycalopex. Inna teoria mówi iż wilk andyjski powstał z oddzielonej populacji wilka grzywiastego podczas przemian lodowcowych. Jeszcze jedna hipoteza mówi iż wilk należy do monotypowego i reliktowego rodzaju.     

Wygląd

Skóra posiadała długą, przetłuszczoną sierść na karku, małe uszy i długi, puszysty ogon. Sierść była ciemna i dosyć długa. Czaszka posiadała obwód 31 cm i posiadała słabsze zęby niż wilk, podobnie jak lisy i wilk grzywiasty. Czaszka nie przypomina czaszki innych gatunków z rodziny psowatych. Inne kryptydy psowatych to między innymi:
  • Salaawa- psowaty ponoć zamieszkujący Północną Afrykę, zwłaszcza Egipt. Pies miał być pierwowzorem do stworzenia wizerunku Seta, boga zmarłych. W 1996 i 1999 roku nieznany gatunek psowatego zaatakował ludzi, poważnie ich raniąc. W 1996 roku policja zastrzeliła dwa osobniki, które ponoć zostały zbadane przez weterynarza. Prawdopodobnie za atakami mogą stać zdziczałe psy pariasy, które mogły przywędrować do Egiptu z pustyni Negew. Głodne psy mogą zaatakować człowieka.
  • Hyote- dziki niezidentyfikowany psowaty z Ameryki Północnej widywany w hrabstwie Baltimore w 2004 roku. Humanitarne pułapki w końcu złapały legendarne zwierzę 1 sierpnia 2004 roku, które okazało się być lisem chorym na świerzb.
  • Waheela-kryptyda zamieszkująca Dolinę Nahanni w północno-zachodniej Kanadzie. Krytozoolodzy uważają iż należy on do żyjących w czasach prehistorycznych amficjonów. Zwierzę zamieszkuję obszary najbardziej wysunięte na północ i żyję samotnie.  
Bibliografia:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilk_andyjski
-https://en.wikipedia.org/wiki/Andean_wolf
-http://www.kryptozoologia.pl/wilk-andyjski,177,35,artykul.html                                   

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz