Puszczyk płowolicy - puszczyk z Indonezji

• Królestwo: Zwierzęta
• Podtyp: Kręgowce
• Gromada: Ptaki
• Rząd: Sowy
• Rodzina: Puszczykowate
• Gatunek: Puszczyk płowolicy(Strix seloputo)

Występowanie

Puszczyk płowolicy zamieszkuje południowo-wschodnią Azję min. południową Birmę, Tajlandię, Kambodżę, Wietnam Południowy, Półwysep Malajski, środkową Sumatrę, Jawę(poza rejonami centralnymi), wyspę Bawean(na północ od Jawy) oraz wyspy Palawan i Calamian(Filipiny). Zasiedla nizinne lasy zimozielone, brzegi lasów, plantację, obszary bagienne, lasy namorzynowe, a także parki i ogrody w pobliżu osad ludzkich. Występuje do ok. 1000 m n.p.m.

Ogólny opis

Sowa osiąga 45-47 cm długości ciała, 29-37 cm rozpiętości skrzydeł i wagę ok. 1 kg. Twarz puszczyka koloru pomarańczowego, lub płowo-pomarańczowego z czarnym pasem na krawędziach boków twarzy. Oczy ciemnobrązowe, natomiast dziób zielonoczarny. Głowa, grzbiet, pokrywy skrzydłowe i górna pokrywa ogona koloru czekoladowo-brązowego z białymi plamami o czarnych krawędziach, oraz czasami z złotawymi plamami. Dolna część ciała koloru jasnego, lub złotawego z czarnym poprzecznym pręgowaniem. Dolna pokrywa ogona koloru złotawego z czarnymi, poprzecznymi pasami. Ogon osiąga długość 17-20 cm. Nogi i palce opierzone, zwykle koloru złotawego z czarnym pręgowaniem. Pazury koloru ciemnooliwkowego. Czasami przy jasnym ubarwieniu dolnej części ciała, występują złotawe plamy i podobnie przy złotawym umaszczeniu, mogą występować miejscami białe zabarwienia. Osobniki młodociane posiadają nieco jaśniejsze upierzenie.

Dymorfizm płciowy

Samice osiągają większe rozmiary od samców.

Populacja i zagrożenia

Nie jest znana wielkość populacji tego ptaka, lecz gatunek uznawany jest za dosyć powszechny. Notowany jako gatunek najmniejszej troski. Nie są znane większe zagrożenia dla puszczyka płowolicego. Potencjalnie może zagrażać mu wyrąb lasów, choć łatwo przystosowuje się do środowiska zurbanizowanego.

Pożywienie

Głównie gryzonie, a także małe ptaki i duże owady.

Zachowanie 

Jest typowym ptakiem nocnym, aktywnym po zmroku. Dzień spędza ukryty wśród gęstej roślinności na drzewach, lub w dziuplach. Najczęściej puszczyk spotykany w parach, zwłaszcza podczas odpoczynku. Poluje raczej samotnie. Podczas jego aktywności można usłyszeć charakterystyczny głos tej sowy, przypominający huhuhu. Czasami można także usłyszeć jego łagodne, metaliczne trąbienie. Ekologia gatunku nadal zostaje w dużej mierze niezbadana.

Rozród

Okres rozrodczy przypada zwykle od stycznia do sierpnia. Gniazdo zakładane jest zwykle w dziuplach drzew, choć w przypadku ich braku, sowy mogą zbudować otwarte gniazdo na gałęzi, wysoko nad ziemią. Gniazdo budowane jest z patyków i liści. Samica składa 2-3 owalne i białe jaja. Pisklętami opiekują się oboje rodzice. Długość inkubacji jaj, oraz okres odchowu piskląt jest nieznany.

Naturalni wrogowie

Głównie większe ptaki drapieżne.

Długość życia 

brak danych.

Znaczenie dla człowieka

Mogą redukować liczebność owadów i gryzoni, dlatego są uważane za zwierzęta pożyteczne. Rzadko trzymany w niewoli.

Ciekawostki

• Mimo iż jest gatunkiem dosyć powszechnym i spotykanym w pobliżu osiedli ludzkich, jego biologia i ekologia jest dosyć słabo poznana.
• Wyróżnia się 3 podgatunki puszczyka płowolicego(Strix seloputo seloputo, Strix seloputo baweana i Strix seloputo wiepkeni).
• Został opisany w 1821 roku przez amerykańskiego przyrodnika Thomas'a Horsfield'a.
• Rodzaj Strix liczy obecnie 15-18 gatunków puszczyków min. puszczyka pręgowanego(Strix woodfordii), puszczyka patagońskiego(Strix rufipes) i puszczyka płowego(Strix fulvescens).

Bibliografia:

-https://en.wikipedia.org/wiki/Spotted_wood_owl

-http://www.owlpages.com/owls/species.php?s=1520

-http://www.hbw.com/species/spotted-wood-owl-strix-seloputo