Uszanka japońska - utracony skarb

inne nazwy: uchatka japońska

• Królestwo: Zwierzęta
• Podtyp: Kręgowce
• Gromada: Ssaki
• Rząd: Drapieżne
• Rodzina: Uchatkowate
• Gatunek: Uszanka japońska(Zalophus japonicus)

Występowanie

Uchatka zamieszkiwała przybrzeżne tereny Morza Japońskiego wzdłuż Półwyspu Koreańskiego, Wysp Japońskich(obie strony wyspy), Wysp Kurylskich, aż po Morze Ochockie wzdłuż południowych krańców Kamczatki. Niepotwierdzone dane mówią o jej występowaniu w Zatoce Pohaj na Morzu Żółtym. Uchatki japońskie widywane były głównie na terenach przybrzeżnych, rzadko wypływając dalej niż 16 km w morze. Dosyć często wychodziły na plaże, aby odpocząć.

Ogólny opis

Gatunek nieco podobny do spokrewnionej uchatki kalifornijskiej. Występował u niej wielkościowy dymorfizm płciowy. Samce osiągały 2,3-2,5 metra długości i wagę 450-560 kg, natomiast samicę przeciętnie 1,6 m długości i wagę ok. 150 kg. Podobnie jak inne uchatki, ich ciało było smukłe i wydłużone, kończyny zmienione w płetwy zaginane pod tułów. Łeb wydłużony, przypominający psi. Skóra pokryta ciemną, nieprzemakalną i gęstą sierścią. Pod skórą znajdowała się gruba warstwa tłuszczu.

Dymorfizm płciowy

Widoczny u dorosłych osobników. Różnica w wielkości płci(patrz wyżej. ogólny opis).

Pożywienie

Przypuszczalnie podobnie jak spokrewnione gatunki, uchatka japońska polowała głównie na ryby i kalmary.

Zachowanie

Bardzo słabo poznane. Uchatka japońska, podobnie jak spokrewnione gatunki, była zwierzęciem społecznym, głównie o dziennym trybie życia. Bardzo często wychodziły na ląd, aby odpocząć. Na lądzie uchatki poruszały są dosyć sprawnie, odpychając się od ziemi płetwami, zachowując wyprostowane ciało. W wodzie były zwinne i szybkie. Z nie do końca poznanych przyczyn, lubiły przebywać i odpoczywać w jaskiniach i grotach.

Rozród

Rozmnażały się w koloniach, które gromadził się na piaszczystych, lub skalistych plażach. Przypuszczalnie podobnie jak spokrewnione uchatki jej ciąża trwała ok. 1 roku po czym rodziła 1 młode.

Naturalni wrogowie

Głównie duże rekiny, jak żarłacz biały i tępogłowy, oraz orka.

Długość życia

brak danych.

Przyczyny wymarcia

Na uchatki japońskie ludzie polowali od wieków, jednak japońska encyklopedia Wakan Sansai Zue z XVIII wieku opisuje mięso uchatki japońskiej jako niesmaczne, a jedynie ich tłuszcz używany był jako paliwo do lamp. Polowano na nie także w celu pozyskania narządów wewnętrznych, używanych przez tradycyjną medycynę, oraz dla wibrysów, które ponoć używane były do odtykania rur. Z uchatki japońskiej pozyskiwano także skórę, przekształcaną na różne wyroby i klej. Jednak największym zagrożeniem były dla nich prześladowania ze strony rybaków. Na początku XIX i XX wieku polowania na uchatki nasiliły się, np. w 1900 roku zabito aż 3200 osobników, a w 1915 roku ich populacja zmniejszyła się do ok. 300 osobników. W 1930 roku odnotowano już jedynie kilkanaście osobników. W roku 1940 kiedy gatunek znalazł się na skraju wymarcia, zakazano komercyjnych polowań na niego. Ostatnią kolonię uchatek, liczącą 50-60 zwierząt zaobserwowano w 1951 roku na wyspach Dokdo. Później pojedynczych obserwacji dokonywano w 1960-70 roku. Ostatniego nieletniego osobnika obserwowano w 1974 roku w pobliżu wyspy Rebun, choć być może była to zbiegła uchatka kalifornijska. Uchatki japońskie były także przetrzymywane w cyrkach i ogrodach zoologicznych, jednak nigdy ich nie rozmnażano.

Ciekawostki

• W 2007 roku South Korean Ministry of Environment ogłosiło iż Korea Północna, Poludniowa, Chiny i Rosja, chcą współpracować w celu przywrócenia lwów morskich do Morza Japońskiego. W przypadku jeśli żadna uchatka japońska nie zostanie odnaleziona po intensywnych poszukiwaniach, ze Stanów Zjednoczonych zostaną sprowadzone uchatki kalifornijskie i wypuszczone na wolność. Projekt ma na celu przywrócenie równowagi ekologicznej, oraz promocję ekoturystyki.
• Uchatka japońska od kalifornijskiej oddzieliła się ok. 2,2 mln lat temu w późnym pliocenie.
• Uchatka japońska jest jednym z czterech wymarłych ssaków wodnych, zaraz po mniszce antylskiej(Monachus tropicalis), krowie morskiej(Hydrodamalis gigas) i delfinie chińskim(Lipotes vexillifer).
•  Plotki głoszą iż koreańscy żołnierze ćwiczyli celność strzelając do uchatek.
• Rodzaj Zalophus liczy 3 gatunki uchatek min. wymarłą uchatkę japońską, uchatkę kalifornijską(Zalophus californianus) i uchatkę galapagoską*(Zalophus wollebaeki).

Bibliografia:

-https://en.wikipedia.org/wiki/Japanese_sea_lion

-https://pl.wikipedia.org/wiki/Uszanka_japo%C5%84ska

-http://www.iucnredlist.org/details/41667/0

-http://www.petermaas.nl/extinct/speciesinfo/japanesesealion.htm

-http://cryptomundo.com/cryptozoo-news/japanesesealion/

-http://www.sealion-world.com/japanese-sea-lion/