Świstak himalajski - Himalajski świst

• Królestwo: Zwierzęta
• Podtyp: Kręgowce
• Gromada: Ssaki
• Rząd: Gryzonie
• Rodzina: Wiewiórkowate
• Gatunek: Świstak himalajski (Marmota himalayana)

Występowanie

Świstak himalajski występuje na wysokogórskich(3500 do 5200 m n.p.m.) łąkach i pastwiskach gór Himalajskich w Indiach, Nepalu, Pakistanie i kilku prowincji w Chinach, głównie na Wyżynie Tybetańskiej.

Ogólny opis

Świstak himalajski, jak inne świstaki to duże wiewiórki ziemne. Świstaki himalajskie swą wielkością przypominają przeciętnego kota domowego, mierzą od 470 do 670 minimetrów i ważą od 4 do 9 kilogramów. Ich ogon i uszy są mniejsze niż innych przedstawicieli rodzaju Marmmota. Umaszczenie świstaka himalajskiego waha się w granicach od żółtego do brązowego na grzbiecie i nieco jaśniejszego na brzuchu. Widoczne są także ciemne plamy, które występują głównie na głowie i pysku.

Dymorfizm płciowy

Brak wyraźnego.

Populacja i zagrożenia

Nie jest znany stan populacji świstaka himalajskiego, jednak przypuszcza się że populacja gatunku nie jest zagrożona. Świstak himalajski jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski. Świstak ten jest lokalnie pospolity i nie zanotowano spadku populacji, głównie ze względu na to że występuje na obszarach ochronnych, gdzie występuje pantera śnieżna.

Pożywienie

Świstak himalajski jest roślinożerny i żywi się przede wszystkim roślinami młodymi i kwitnącymi. Często wybór pokarmu roślinnego, różni się wraz z zmianą sezonu. Świstak zjada również korzenie, bulwy, nasiona, orzechy i owoce.

Zachowanie

Świstaki himalajskie żyją w koloniach do 30 osobników, a wielkość stada zależy od dostępności pożywienia. Ich aktywność przypada w godzinach porannych i późnym popołudniem. Widoczne u świstaków są także interakcje społeczne, jak u większości gryzoni. Świstaki często witają się po tym jak członkowie stada opuściły norę podczas żerowania oraz toczą pozorowane, niegroźne walki. Świstak himalajski jest gryzoniem, który hibernuje od 6 do 8 miesięcy podczas najzimniejszych porach roku. Są zazwyczaj aktywne wiosną,  latem i wczesną jesienią. Gryzoń ten buduje nory, w których samice opiekują się swoimi młodymi, kiedy to samiec stoi na czatach. Jedynie w połowie i pod koniec sierpnia, obie płcie większość czasu spędzają poza norą. Świstaki komunikują się przy pomocy zmysłu dotyku i przy pomocy świstów i gwizdów. Świstaki podczas pobytu poza norą zachowują szczególną ostrożność, a pomaga im przy tym wyczulony zmysł wzroku i słuchu. Świstak, który zauważy potencjalne zagrożenia informuje resztę stada, świstem. Ze względu na to iż świstaki himalajskie większość czasu spędzają w swoich norach, trudno je zaobserwować w naturalnym środowisku.

Rozród

Świstaki himalajskie, jak i inne świstaki żyją w stadach, którym przewodzi para reprodukcyjna, a inne dorosłe osobniki w stadzie nie mogą się rozmnażać, w przeciwnym razie, jeśli samica urodzi młode, są one zabijane lub porzucane. Świstaki są monogamiczne, lecz zdarza się że samica może mieć młode z innym samcem. Okres rozrodczy u świstaków himalajskich przypada w lutym i marcu. Ciąża u samicy trwa miesiąc. Samice rodzą młode późną wiosną lub wczesnym latem, czyli z końcem hibernacji. Zazwyczaj miot liczy od 2-11 młodych. Młode już po 15 dniach są odstawiane od mleka matki, lecz w ciągu tych 15 dni samica rzadko opuszcza swoje dzieci. Dojrzałość płciową osiągają po 2 latach. Jeżeli niedominująca samica w stadzie zajdzie w ciąże to ma kilka wariantów, porzucić młode, aby były one zabite przez dominującą parę, opuścić stado i założyć własną kolonie, lub walczy z dominującą samicą o przywództwo nad kolonią.

Naturalni wrogowie

Świstaki himalajskie stanowią 20 % diety pantery śnieżnej. Padają one także ofiarą niedźwiedzia brunatnego, wilka tybetańskiego, orłosępa, orła przedniego i innych ptaków drapieżnych.

Długość życia

Średnia długość życia na wolności wynosi 15 lat.

Znaczenie dla człowieka

Świstak himalajski nie ma żadnego znaczenia dla człowieka. Jedynie dawniej wierzono że mięso świstaka, jest skutecznym lekiem na choroby nerek w tybetańskiej medycynie ludowej.

Ciekawostki

• Świstak himalajski posiada bardzo ważną rolę w ekosystemie, gdyż stanowi on główne źródło pokarmu dla poważnie zagrożonej pantery śnieżnej oraz kilku gatunkom drapieżnych ssaków i ptaków. Ponadto ich nory ułatwiają penetrowanie wody w głąb gleby i napowietrzenie jej. Dodatkowo opuszczone nory są siedliskiem dla innych małych ssaków.
• Świstaki himalajskie czasami żerują na tym samym pastwisku co jaki(Bos grunniens).
• Świstaki himalajskie są bardzo rzadko trzymane w niewoli, dlatego brak informacji na ten temat.
• Istnieją dwa podgatunki świstaka himalajskiego(Marmota himalayana himalayana i Marmota himalayana robusta).
• Polska nazwa "świstak" pochodzi od charakterystycznego świstu, którym zwierzęta ostrzegają się przed zagrożeniem.
• Do rodzaju Marmota wraz z świstakiem himalajskim zalicza się 15 gatunków gryzoni min. świstaka alpejskiego(Marmota marmota), świszczuna(Marmota monax), świstaka syberyjskiego(Marmota sibirica) i świstaka alaskańskiego(Marmota broweri).    
  
  

Bibliografia:

-https://en.wikipedia.org/wiki/Himalayan_marmot

-http://www.arkive.org/himalayan-marmot/marmota-himalayana/

-http://animaldiversity.org/accounts/Marmota_himalayana/

-http://www.iucnredlist.org/details/12826/0