poniedziałek, 12 maja 2014

Palolo - morska pierścienica. Rojenie przy blasku Księżyca.

inne nazwy: robak palolo, palolo samoanski* 
  • Królestwo: Zwierzęta
  • Typ: Pierścienice
  • Gromada: Wieloszczety
  • Rząd: Eunicida
  • Rodzina: Eunicidae
  • Gatunek: Palolo(Palola viridis)

Występowanie

Zamieszkuje ciepłe wody południowego Pacyfiku, zwłaszcza w pobliżu raf koralowych. Choć jednoznacznie nie zbadano dokładnego zasięgu tego gatunku, palolo spotyka się u wybrzeży wysp Samoa Amerykańskiego, Fidżi i Tonga, lecz jego zasięg może przypuszczalnie sięgać aż po Małe Wyspy Sundajskie.

Ogólny opis

Ciało palolo jest silnie wydłużone, o wyraźnej segmentacji, dorastające do 30-40 cm długości i grubości 1-2 cm. Odcinek głowowy jest słabo zaznaczony, z wyraźnym płatem głowowym(prostomium), na którym znajduje się para krótkich czułków. Otwór gębowy znajduje się na spodniej stronie ciała, poniżej głowy. Para głaszczek występuje przed otworem gębowym. Dwie pary oczów znajdują się na pierwszym segmencie ciała. Poza czułkami, występują także wąsy, zwane cirrusami(oba narządy są odpowiedzialne za bodźce dotykowe). Przednie segmenty ciała(część atokiczna) wyposażone są w parapodia, czyli narządy ruchu, umieszczone po bokach każdego z pierścieni i osłonięte szczecinkami. Mierzy ok. 30 cm długości. Tylne segmenty ciała, to epitokia(część epitokiczna), zawierająca komórki rozrodcze, odczepiane w okresie godowym. Ciało samicy jest niebieskawe, lub ciemnozielone, natomiast samca żółtawe.

Dymorfizm płciowy

Wyraźny. Ciało samicy jest niebieskawe, lub ciemnozielone, natomiast samca żółtawe.

Populacja i zagrożenia

Przez IUCN klasyfikowany jako gatunek o niewystarczających danych, aby zakwalifikować go do konkretnej kategorii zagrożenia. Gatunek jest słabo poznany i poza okresem rozrodczym, dosyć rzadko spotykanym. Odnotowano spadek populacji palolo w północno-zachodnim Upolu(Samoa) z powodu nadmiernych zbiorów oderwanych segmentów ciała, służących do rozmnażania, unoszących się na powierzchni wody, które uważane są przez miejscową ludność za przysmak. Palolo jest także bardzo wrażliwy na zanieczyszczenie wody.

Pożywienie

Drobne organizmy morskie.

Zachowanie

Tryb życia palolo jest dosyć słabo poznany. Zwykle prowadzi skryty tryb życia, ukryty wśród raf koralowych. Unika światła słonecznego, dlatego w pogodne dni nie opuszcza schronienia. Żeruje nocą i w pochmurny dzień. Zwykle aktywnie poszukuje pożywienia, pełzając po dnie, lub płynąc od czasu do czasu.

Rozród

Jest wieloszczetem rozdzielnopłciowym. Rozmnaża się dwa razy do roku w październiku i listopadzie, w nocy, która przypada na drugi i trzeci dzień ostatniej kwadry Księżyca. W tym czasie epitokia palolo ulegają odczepieniu od reszty ciała i unoszą się na powierzchni wody, czasami tworząc zbitą masę o grubości ok. 2 metrów. Epitokia w końcu dzielą się na mniejsze segmenty i pękają, uwalniając komórki jajowe i plemniki. Okres pojawienia się ich jest  krótki, a o świecie zwykle nie ma po nich śladu. Kiedy komórka jajowa, napotka plemnika dochodzi do zapłodnienia. Z powstałego jajeczka wykluwa się larwa, zwana trochoforą . Unosi się ona w toni wodnej, lecz po pewnym czasie opada na dno i przekształca się w osobnika dorosłego. Za każdym razem, kiedy wieloszczet utraci epitokie, w krótkim czasie regeneruje ją. Dokładny okres rozwoju jajeczek i larwy jest nieznany.

Naturalni wrogowie

Ryby, niektóre ślimaki itp.

Długość życia

Brak danych, lecz wiadomo iż jest gatunkiem długowieczny.

Znaczenie dla człowieka

Epitokia podczas cyklu rozpłodowego, często stają się łupem ludzi, zanim uwolnią gamety. I mimo krótkiego czasu w którym tylne segmenty unoszą się na powierzchni, to ze względu na łatwość przewidzenia ich pojawienia się, mogą zostać wyłapane w dużych ilościach, przy pomocy sieci. Stanowią one przysmak ludności na południu Pacyfiku i zjadane są na surowo, lub po uprzednim ugotowaniu, czy podsmażeniu.

Ciekawostki


  • Tylne segmenty ciała palolo często są podawane jako danie, wraz z mlekiem kokosowym, cebulą, czy kawiorem.
  • Ich okres rozrodczy nazywany jest "rojeniem się robaków".
  • Czasami można spotkać się z nazwą Eunice viridis, lub Palola siciliensis.
  • Bliskim krewnym palolo jest palolo Eunice fucata występujący u wybrzeży Karaibów i Bermudów. Osiąga do 70 cm długości ciała. Rozmnaża się 29 czerwca i 28 lipca, przed nastaniem trzeciej kwadry Księżyca.
  • Został opisany w 1847 roku przez brytyjskiego zoologa John'a Edward'a Gray
  • Do rodzaju Palola klasyfikowanych jest obecnie 12 gatunków min. Palola brasiliensis i Palola paloloides.

Bibliografia:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Robaki_palolo
-https://nl.wikipedia.org/wiki/Palola_viridis
-https://en.wikipedia.org/wiki/Palolo_worm
-http://www.iucnredlist.org/details/8261/0
-http://seapics.com/feature-subject/marine-invertebrates/palolo-worm-pictures.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz