środa, 11 czerwca 2014

Gołoliczka krótkodzioba - bojowy maluch

  • Królestwo: Zwierzęta
  • Podtyp: Kręgowce
  • Gromada: Ptaki
  • Rząd: Wróblowe
  • Rodzina: Szerokodzioby
  • Gatunek: Gołoliczka krótkodzioba(Neodrepanis hypoxantha)

Występowanie

Jego występowanie zostało stwierdzone we wschodnim Madagaskarze, min. w Morojejy i Anjanaharibe-Sud Massif, a także północnym Andohahela Massif. Zasiedla zwykle mszyste i wilgotne górskie lasy wiecznie-zielone, powyżej 1200 m n.p.m.

Ogólny opis

Gołoliczka krótkodzioba jest niewielkim ptakiem, osiągającym 9-10 cm długości ciała. Ogon krótki mierzący ok. 2 cm. Waży do 8 gramów. Występuje znaczący dymorfizmy płciowy. Samiec cechuje się barwnym upierzeniem, znacznie skromniejszym u samicy. Samiec posiada nagą, opalizującą, turkusowo-zieloną skórę wokół oczu, często granatowa przy swoich granicach. Dziób o długości ok. 17 cm jest mocno zakrzywiony w dół i zielono opalizujący u nasady. Dolna szczęka koloru żółtoszarego, natomiast górna czarnego. Czubek głowy, grzbiet, ogon i skrzydła koloru czarnego z granatowym odblaskiem, natomiast gardło, pierś, brzuch, boki ciała i kuper koloru żółtego. Upierzenie samicy jest skromniejsze. Wierzchni część ciała ciemnooliwkowa, natomiast dolna szarożółta. Przez oko przechodzi jasny, żółtawy pasek. Dziób czarny, zakrzywiony, jedynie u nasady jaśniejszy. Nogi ciemnobrązowe.

Dymorfizm płciowy

Bardzo wyraźny. Odmienne ubarwienie samca i samicy(patrz wyżej).

Populacja i zagrożenia

Gatunek klasyfikowany jako narażony na wyginięcie, choć do 2000 roku klasyfikowany jako zagrożony wyginięciem. Gatunek rzadko spotykany, głównie z racji przebywania na niezamieszkałych terenach. Szacuje się jednak iż jego populacja może mieścić się w granicach 10-30 tyś. osobników. Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest wyrąb lasu pod pastwiska, oraz pożary niszczące drzewostan. Jak na razie nie pozyskuje się drewna z wiecznie-zielonych lasów górskich Madagaskaru, gdyż są one dosyć niedostępne, a ich karczowanie jest nieekonomiczne. Ptak nie jest hodowany w niewoli.

Pożywienie

Żywi się głównie nektarem kwiatowym, zwykle z roślin z rodziny gązewnikowatych, niecierpkowatych, imbirowatych, zaczerniowatych i marzanowatych. Urozmaica także dietę w małe bezkręgowce.

Zachowanie

Jest ptakiem o dziennym trybie życia. Żyje samotnie, lub w parach. Samce są bardzo terytorialne, zwłaszcza w okresie lęgowym. Bronią także kwiatów przed innymi osobnikami, a także innymi ptakami np. nektarnikami. Zwykle samiec wpierw skłania ciało i odgina głowę uwidaczniając żółte pióra na gardle i piersi, jeśli ten pokaz nie wystarczy, przystępuje do ataku. Postawę agresywną zaobserwowano nawet w stosunku do ludzi. Podczas lotu wydaje charakterystyczny trzepot, natomiast może wydawać także ciche piski. Do pobierania pokarmu służy mu długi i cienki język. Zwykle bytuje na niskich krzewach, blisko ziemi. W okresie zimowym(maj-lipiec), niektóre gołoliczki mogą migrować na niższe wysokości. Czasami spotykany w pobliżu stad innych ptaków. Na wolności dosyć rzadko obserwowany.

Rozród

Słabo poznany. Przypuszczalnie okres godowy przypada od listopada do stycznia. Samiec zaleca się do samicy strosząc pióra, oraz pochylając głowę i ogon. Przypuszczalnie poligamiczne. Gniazdo budowane jest przypuszczalnie przez samice, zawieszone na ok. 2,5 metrowej gałęzi drzewa. Gniazdo typu workowatego-zamkniętego, zbudowane z przeplatanych patyków i części roślin. Samiec nie uczestniczy w budowie gniazda, a jedynie patroluje terytorium. Samica znosi przypuszczalnie 2-3 jajka, które sama inkubuje. Długość inkubacji, czas odchowu młodych i dojrzałość płciowa jest nieznana.

Naturalni wrogowie

brak danych. Przypuszczalnie większe ptaki drapieżne.

Długość życia

brak danych.

Znaczenie dla człowieka

Jest zapylaczem niektórych roślin, także tych uprawnych, choć plantację na jego zakresie występowania są bardzo rzadkie. Często obiekt poszukiwań przez ornitologów-fotografów.

Ciekawostki

  • Do 1933 roku uważany za podgatunek gołoliczki długodziobej(Neodrepanis coruscans).
  • Naukowo opisany w 1933 roku przez duńskiego ornitologa Finn'a Salomonsen'a.
  • Nazwa łacińska ptaka Neodrepanis hypoxantha, oznacza w dosłownym tłumaczeniu "nowy Drepanis(nazwa rodzajowa hawajek) o żółtym spodzie ciała".
  • Rodzaj Neodrepanis reprezentowany jest jeszcze przez 1 gatunek ptaka gołoliczkę długodziobą(Neodrepanis coruscans), do której gołoliczka krótkodzioba jest dosyć podobna. 
Bibliografia:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Go%C5%82oliczka_kr%C3%B3tkodzioba
-https://en.wikipedia.org/wiki/Yellow-bellied_sunbird-asity
-http://www.hbw.com/species/yellow-bellied-sunbird-asity-neodrepanis-hypoxantha
-http://www.arkive.org/yellow-bellied-asity/neodrepanis-hypoxantha/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz