Karakara meksykańska - potencjalny zabójca kóz

• Królestwo: Zwierzęta
• Podtyp: Kręgowce
• Gromada: Ptaki
• Rząd: Sokołowe
• Rodzina: Sokołowate
• Gatunek: Karakara meksykańska(Caracara lutosa)

Występowanie

Ptak był endemitem dla wyspy Guadalupe w Meksyku. Preferował otwarte przestrzenie np. prerie, łąki i pastwiska.

Ogólny opis

Karakara była ptakiem drapieżnym mierzącym ok. 50 cm długości ciała i ok. 1 m rozpiętości skrzydeł. Jak inne karakary miała długie, żółte nogi z dużymi szponami. Grzbiet, brzuch, górna pokrywa skrzydeł i czubek głowy czarne. Wokół dzioba i oczu skóra naga, koloru pomarańczowego, lub czerwonego. Kark i szyja koloru białego z charakterystycznym prążkowaniem na szyi i karku. Kuper biały. Dolne pokrywy skrzydeł i ogon koloru białego z czarnymi prążkami. Końcówka ogona czarna. Początek dzioba pomarańczowy, koniec szary. Upierzenie osobników młodocianych bardziej matowe. Podobny do karakary czarnobrzuchej, a niegdyś uważany za jej podgatunek.

Dymorfizm płciowy

Przypuszczalnie brak, ja u większości karakar.

Pożywienie

Zwykle małe ssaki i ptaki, żółwie, węże, jaja, ryby, jaszczurki, oraz padlina. Czasami mógł atakować znacznie większe zwierzęta, zwłaszcza jeśli polował w parach np. młodą kozę, przez co nie cieszył się sympatią hodowców kóz. Większość karakar znane są z tego iż atakują zwierzęta, których i tak nie potrafiłyby zabić. Karakary są głównie padlinożercami.

Zachowanie

Słabo poznane. W poszukiwaniu potencjalnych ofiar zwykle poruszał się pieszo, poszukując zwierząt poród traw. Zwykle polował pojedynczo, lub w parach. Prowadził dzienny tryb życia. Ponoć bardzo często atakował młode kozy, choć opowieści w większej mierze są przesadzone.

Rozród

Słabo poznany. Był ptakiem monogamicznym, tworzącym pary na całe życie. Niepozorne gniazdo para budowała zwykle na drzewie o palmowatej koronie z kawałków gałęzi i suchych roślin. Samica znosiła zwykle 2 jaja. Przypuszczalnie inkubacja trwała ok. 30 dni, a młode usamodzielniały się po ok. 3 miesiącach. Karakary znane są z niezwykłej zaciekłości rodzeństwa w stosunku do siebie, dlatego zwykle jedynie 1 młode zyskuje samodzielność, inne zwykle padają z osłabienia, lub zostają zabite przez dominujące pisklę.
W zbiorach muzealnych znajdują się 2 jaja karakary meksykańskiej.

Naturalni wrogowie

Przypuszczalnie brak.

Długość życia

Przypuszczalnie ok. 30 lat.

Przyczyny wymarcia

Od pojawienia się europejskiej ludności na wyspie, a zwłaszcza Maronów, którzy osiedlili się na wyspie, ptak był masowo zabijany i truty z powodu przekonania iż zabija młode kozy. Opisywany jako "zły" i "okrutny". Jeszcze w 1876 roku podczas opisywania gatunku, ptak był w miarę liczny, jednak już 1897 roku ptaka widywano sporadycznie. 1 grudnia 1900 roku amerykański preparator zwierząt Rollo Beck, ustrzelił 11 ptaków, myśląc iż ptak jest nadal liczny(z powodu łatwości z jaką znalazł karakary), jednak przypuszczalnie zabił ostatnich przedstawicieli gatunku. 9 z tych wypchanych ptaków są eksponatami muzealnymi. W 1903 roku doniesiono o niepotwierdzonej obserwacji gatunku. Jest jednym z nielicznych gatunków, które umyślnie tępiono w celu wytępienia całego gatunku. Poza masowymi polowaniami i truciem, przyczyną wymarcia była także utrata środowiska przez nadmierny wypas kóz.

Ciekawostki

• Wraz z karakarą meksykańską wymarła pasożytnicza wesz żyjąca jedynie na tym gatunku Acutifrons caracarensis.
• Na wyspie Guadalupe wymarło także kilka innych endemicznych gatunków i podgatunków min. przypuszczalnie wymarły nawałnik reliktowy(Hydrobates macrodactylus), podgatunek strzyżyka myszatego Thryomanes bewickii brevicauda, podgatunek pipila czarnogrzbietego Pipilo maculatus consobrinus, podgatunek dzięcioła różowoszyjnego Colaptes cafer rufipileus, przypuszczalnie wymarły podgatunek ogniczka Regulus nagietka obscurus, wymarłe rośliny Castilleja guadalupensis, Hesperelaea palmeri, Pogogyne tenuiflora, oraz jedna bliżej nieznana roślina notowana jako Incertae sedis(niepewna pozycja taksonomiczna).
• W zbiorach muzealnych znajduje się 35 okazów, min. szkieletów, skór i 2 jaja. Eksponaty przedstawiające karakare meksykańską można zobaczyć w Chicago, Waszyngtonie i Londynie.
• Została opisana 1876 roku przez amerykańskiego ornitologa Robert'a Ridgway'a.
• Do rodzaju Caracara obecnie klasyfikuje się 7-8 gatunków karakar, min. 2 współcześnie żyjące karakara białorzytna(Caracara cheriway) i karakara czarnobrzucha(Caracara plancus), jedna wymarła w czasach historycznych karakara meksykańska i 4-5 wymarłych w prehistorii Caracara latebrosus , Caracara creightoni , Caracara tellustris i Caracara major. Caracara prelutosus jest gatunkiem niepewnym i bliżej nieznanym.

Bibliografia:

-https://en.wikipedia.org/wiki/Guadalupe_caracara

-https://es.wikipedia.org/wiki/Caracara_lutosa

-https://www.beautyofbirds.com/guadalupecaracaras.html