czwartek, 24 kwietnia 2014

Wilk straszliwy - wielki, straszny wilk

  • Królestwo: Zwierzęta
  • Podtyp: Kręgowce
  • Gromada: Ssaki
  • Rząd: Drapieżne
  • Rodzina: Psowate
  • Gatunek: Wilk straszliwy(Canis dirus)

Występowanie

Zakłada się iż wilk straszliwy występował od Alberty w Kanadzie po Tarija w Boliwii, zasiedlając obie Ameryki, choć niektórzy badacze sądzą iż znajdowane szczątki na północy Kanady mogą być wynikiem ruchów lodowców w okresie zlodowaceń. Najwięcej szczątków odnaleziono na bagnach La Brea w Kalifornii w asfaltowych dołach. Wilk straszliwy zamieszkiwał przede wszystkim równiny, łąki, tereny zalesione, sawanny, a także lasy liściaste, tropikalne, górskie oraz tereny bagienne do 2255 m n.p.m. Występował od wczesnego plejstocenu 1,8 miliona lat temu, po holocen 10 000 lat temu.

Ogólny opis

Wilk straszliwy był największym przedstawicielem z rodzaju Canis i mimo iż jego kończyny były nieco krótsze od wilka kanadyjskiego, a wysokością w kłębie dorównywał wilkowi szaremu, to był od nich masywniejszy i lepiej zbudowany. Przeciętna długość ciała wynosiła ok. 1,5 m, przy wadze 50-80 kg. Czaszka była nieco dłuższa od wilka szarego, natomiast zęby w szczęce były nieco dłuższe, a w żuchwie były podobnej wielkości, jak zęby wilka, dlatego sądzi się iż mógł wygenerować o wiele większą siłę nacisku niż współczesny wilk. Niemal wszystkie szczątki wilków straszliwych pochodzą z dołów asfaltowych na bagnie La Brea, dlatego trudno ocenić różnice w budowie ciała między poszczególnymi populacjami.

Dymorfizm płciowy

Przypuszczalnie niewyraźny. W niektórych populacjach kły samców były większe, w innych zaś nie różniły się od kłów samic.

Pożywienie

Wilk straszliwy był mięsożercą, choć mógł urozmaicać swoją dietę w pokarm roślinny. Polowały głównie na dzikie konie, bizony, jelenie, antylopy itp., przypuszczalnie nie gardził także padliną. Jego uzębienie świadczy o tym iż mógł bez trudu miażdżyć kości.

Zachowanie

Wilk straszliwy był drapieżnikiem, polującym na występujące na kontynencie amerykańskim zwierzęta roślinożerne, a zwłaszcza megafaunę. Przypuszczalnie dzięki swojej dużej sile nacisku szczęk(o ok. 130% większej niż u wilka szarego) mógł z łatwością kruszyć kości, dlatego sadzi się iż mógł być także padlinożercą. Złamane i starte zęby znalezione w czaszkach wilków z La Brea także świadczą iż mógł miażdżyć kości, choć może to być także wynik konkurencji ze strony wilków szarych. Szybsze i zwinniejsze wilki szare z upolowanej ofiary zjadały mięso, natomiast nieumiejący za nimi nadążyć wilk straszliwy, zjadał odpadki pozostawione przez nie. Wielce prawdopodobne iż żyły stadnie, prowadząc podobne życie społeczne jak obecne wilki. Zabliźnione rany w szkielecie, oraz odkrycie dużej ilości szkieletów w dołach asfaltowych(wilki wspólnie chciały wyciągnąć ciało martwego zwierzęcia z asfaltu) świadczą o życiu stadnym. Odnalezienie ran na czaszkach wilków straszliwych, pozostawionych przez zęby innych wilków, potwierdza iż w watasze wilków panowała podobna hierarchia, jak w stadach obecnych psowatych.

Rozród

brak danych. Przypuszczalnie zachowania rozrodcze nie odbiegały od tych panujących w stadach wilków szarych. Zapewne rozmnażać się mogły jedynie samiec i samica alfa.

Naturalni wrogowie

Największym konkurentem o pokarm dla wilka straszliwego był zapewne wilk szary, który bardziej niż na siłę, stawiał na szybkość i zwinność. Innymi konkurentami o pożywienie był lew amerykański, gepard amerykański, puma, jaguar, kojot, niedźwiedzie, smilodon i hiena Chasmaporthetes ossifragus.

Długość życia

brak danych.

Przyczyny wymarcia

Wilk straszliwy wyewoluował przypuszczalnie z Canis armbrusteri przybyłego z Azji do Ameryki Północnej ok. 1,8 milionów lat temu. Zasiedlił on niemal całą Amerykę Północną, a przez Przesmyk Panamski dostał się do Ameryki Południowej. Około 300 tysięcy lat temu na kontynent amerykański przybył wilk szary, który podobnie jak wilk straszliwy polował w stadach i był duża konkurencją dla niego. Szybszy i zwinniejszy wilk szary łatwiej polował na roślinożerne zwierzęta, niż silny, lecz masywny wilk straszliwy. 16 000 tysięcy lat temu na kontynent amerykański przybył kolejny groźny konkurent, człowiek, który mógł także umyślnie polować na tego wilka. Przybycie człowieka zbiegło się także z końcem epoki lodowcowej i wymieraniu megafauny amerykańskiej, głównych ofiar wilka. Pozostawały jedynie szybcy roślinożercy, na które bez problemu mogły polować wilki szare i rude, lecz ociężałe wilki straszliwe mogły za nimi nie nadążyć. Przypuszczalnie wymarły, jak większość megafauny Ameryki Północnej, w wyniku zmian klimatycznych pod koniec epoki lodowcowej, choć człowiek mógł się także do tego przyczynić(np. przez przywleczone choroby). Wymarł ok. 10 tysięcy lat temu.

Ciekawostki


  • Obecnie nie ma bliskich przodków wśród psowatych, a od wilka szarego oddziela go ok. 5 milionów lat ewolucji, kiedy to Canis armbrusteri przybył na kontynent amerykański, po wyewoluowaniu z Canis chihliensis, będącym bliskim krewnym wilka szarego(Canis lupus). 
  • Wilk straszliwy został opisany i nazwany przez amerykańskiego paleontologa Joseph'a Leidy'a  w 1858 roku. Odnajdywane później skamieliny zakwalifikowane jako Canis mississippiensis, Canis ayersi i Canis indianensis, okazały się być Canis dirus.
  • W dołach asfaltowych bagna La Brea odnaleziono ponad 1000 szkieletów wilków straszliwych. Poza tym obiektem paleontologicznym, szczątki wilków straszliwych są rzadko spotykane. 
  • Wilk straszliwy był największym przedstawicielem rodzaju Canis, warząc o ok. 25% więcej niż wilk szary.
  • Obecnie do rodzaju Canis zaliczanych jest 6 gatunków obecnie żyjących(wilk, kojot, szakal czaprakowy, szakal złocisty, szakal pręgowany i kaberu) wraz z 3 formami o udomowionymi(psem domowym, dingo i śpiewającym psem z Nowej Gwinei), 3 taksonami o niejasnej systematyce(wilk himalajski, wilk rudy i wilk indyjski) i 8 gatunkami wymarłymi(wilk straszliwy, Canis apolloniensis, Canis armbrusteri, Canis cedazoensis, Canis edwardii, Canis Ferox, Canis lepophagus i Canis primigenius). Czasami za osobny gatunek zalicza się wymarłego wilka karłowatego(Canis hodophilax).
Bibliografia:
-https://pl.wikipedia.org/wiki/Canis_dirus
-https://en.wikipedia.org/wiki/Dire_wolf
-http://dinoanimals.pl/zwierzeta/wilk-straszny-canis-dirus/
-http://www.prehistoric-wildlife.com/species/c/canis-dirus-dire-wolf.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz