niedziela, 20 kwietnia 2014

Zaroślowiec cętkowany - połoz z buszu

  • Królestwo: Zwierzęta
  • Podtyp: Kręgowce
  • Gromada: Gady
  • Rząd: Łuskonośne
  • Rodzina: Połozowate
  • Gatunek: Zaroślowiec cętkowany*(Philothamnus semivariegatus)

Występowanie

Zasiedla Afrykę, od Namibii i Caprivi Strip, przez Botswanę, Zimbabwe, środkowy i południowy Mozambik, Suazi do północno-wschodniej RPA i KwaZulu-Natal. Widywany głównie w lasach w pobliżu rzek i mokradeł, a czasami w ogrodach i parkach na terenach zurbanizowanych.

Ogólny opis

Jest średniej długości połozem, dorastającym do 60-90 cm długości ciała, choć odnajdywano osobniki przekraczające 120 cm. Ciało jest zielone z czarnymi, drobnymi plamami, bardziej, lub mniej widocznymi u poszczególnych osobników. Spód ciała kremowy, lub złotożółty. Głowa czasami przybiera barwę zielononiebieską. Tęczówka koloru złotawego, lub pomarańczowego. Charakterystyczny niebieski język z czarną końcówką. 

Dymorfizm płciowy

brak danych. Przypuszczalnie brak.

Populacja i zagrożenia

Nie podlega klasyfikacji w stopniach zagrożenia. Przypuszczalnie w miarę liczny gatunek. Nie oszacowano liczebności tego gatunku, oraz nie odkryto potencjalnych zagrożeń dla niego. Rozmnażany w niewoli.

Pożywienie

Żywi się głównie gekonami, kameleonami, rzekotkami i małymi płazami.

Zachowanie

Jest typowym wężem nadrzewnym o dziennym trybie życia. Często wędrują w poszukiwaniu potencjalnych ofiar. Najczęściej poluje na jaszczurki i żaby, także o nadrzewnym trybie życia(gekony, kameleony i rzekotki). Bardzo dobrze pływa. W poszukiwaniu ofiary bazuje zwykle na swoim doskonałym wzroku i dobrym wybraniu momentu ataku. Nie są terytorialne i tolerują obecność innych osobników swojego gatunku. W unikaniu zagrożenia bazują zwykle na swoim dobrym kamuflażu. W razie zagrożenia szybko uciekają, nawet złapane bardzo rzadko kąsają. Nie są jadowite i nie stanowią zagrożenia dla człowieka. Uważane za nerwowe, unikające kontaktu z człowiekiem, choć widywano je  na terenach miejskich.

Rozród

Okres godowy przypada zwykle w okresie letnim. Samica składa od 3 do 12 jaj, którymi się nie opiekuję. Młode węże wykluwają się po 60-75 dniach i mierzą ok. 25 cm. Młode często żywią się małymi owadami i rybkami, często zjadają także(jeśli to możliwe) mniejsze części ciała zwierząt np. odgryzione kończyny i ogony gryzoni, przez inne zwierzęta. Samica może rozmnażać się co roku. Nie wiadomo w jakim wieku otrzymują dojrzałość płciową.

Naturalni wrogowie

Głównie większe węże(np. inne wężożerne połozy) i ptaki drapieżne(np. sekretarz, czy gadożer).

Długość życia

ok. 10 lat.

Znaczenie dla człowieka

Czasami trzymany w niewoli. Jego problematyczność wiąże się z pożywieniem.

Ciekawostki


  • Czasami hodowany, w Polsce rzadko. W niewoli rzadko zjadają gryzonie, zwykle uciekają przed nimi, a podawanie żab, czy jaszczurek jest dosyć kosztowane zważywszy na dosyć szybki metabolizm jak na węża. Jednak niektórzy doświadczenie hodowcy mogą pochwalić się przyzwyczajeniem tego węża do pokarmów dostępnych w sklepach(np. myszy). Rozmnażanie nie przysparza zwykle problemów, a jedynie odchów młodych jest kłopotliwy, gdyż zwykle nie lubią kontaktu z człowiekiem. Młodym można podawać małe owady, rybki, kawałki gryzoni(np. ogon), a nawet mokry pokarm dla kotów(w umiarkowanym stopniu).
  • Został opisany w 1842 roku przez szkockiego zoologa Andrew'a Smith'a.
  • Do rodzaju Philothamnus zaliczanych jest obecnie ok. 27 gatunków min. Philothamnus nitidas, Philothamnus thomensis i Philothamnus depressirostris.
Bibliografia:
-https://en.wikipedia.org/wiki/Philothamnus_semivariegatus
-http://www.biodiversityexplorer.org/reptiles/squamata/serpentes/colubridae/philothamnus_semivariegatus.htm

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz